-
Recent Posts
Categories
Meta
Archives
- January 2018
- September 2011
- November 2010
- October 2010
- September 2010
- August 2010
- July 2010
- May 2010
- March 2010
- February 2010
- December 2009
- September 2009
- July 2009
- May 2009
- March 2009
- January 2009
- December 2008
- November 2008
- September 2008
- August 2008
- July 2008
- May 2008
- April 2008
- February 2008
- January 2008
- December 2007
- November 2007
- September 2007
- July 2007
- June 2007
- April 2007
- March 2007
- February 2007
- January 2007
- November 2006
- October 2006
- September 2006
- August 2006
- July 2006
- May 2006
- April 2006
- March 2006
- February 2006
- January 2006
- December 2005
- November 2005
- September 2005
- August 2005
- July 2005
- June 2005
Monthly Archives: December 2005
世界上有没有一种药叫“快乐”呢?
我喜欢坐在窗口,看路上的行人来来往往。而我,就像一只慵懒的家猫,安安静静地一动不动。我越来越不喜欢移动自己的身体。安安静静地躲在一个角落,是我愿意做的最快乐的事情。 就像受了太多的伤,我已经没有力气一下子再站立起来。我需要躲起来一个人疗伤,需要时间,需要那种叫“快乐”的药片。 笑容,我需要笑容重新回到自己脸上。 树有快乐吗?一只猫有快乐吗?心有快乐吗?
Posted in Emotion
3 Comments
宫女与从事官的爱情
《大长今》里固然有华丽的饮食和精湛的表演,但最吸引我的却是这段淡淡的爱情。 这是跟现在的爱情截然不同的感情。非常淡薄,非常悠扬。无论是在遥远的海边,还是在汉阳的雪地,他们静静地坐,隔着不远不近的距离,一个悠然地诉说着往事,一个安静地侧耳倾听。 长今说:“有你一直在身边,看着我。看到我成长,看到我犯错。有你一直在我身边,我就很幸福呢。”从事官微笑着,看着长今美丽而饱满的脸庞。 是啊。如果有这样一个人,可以一直这样看着,守着所爱的人,数年如一日;鼓励她,赞赏她,给她最多的关爱,却不越雷池一步;在现在的爱情里,实在太少太少了。 而我,也正期盼这样的爱情,某年某月某天,悄悄地来到我的身边。
Posted in Emotion
Leave a comment